تلفیق توابع تحلیلی تیسن و اورلی در مکان گزینی اماکن ورزشی

هدف از پژوهش حاضر ارائۀ ایده ای جدید در مکان گزینی اماکن ورزشی به منظور کاربردی تر شدن نتایج این گونه تحقیقات در محیط واقعی است. پس از ایجاد پایگاه داده فضایی پژوهش که متشکل از داده های مربوط به سالن های سرپوشیده (به عنوان نمونۀ مطالعاتی)، 11 عنصر و کاربری شهری، وضعیت تراکم جمعیتی دو منطقۀ جنوبی شهر اصفهان (به عنوان محدودۀ مطالعاتی) و نقشۀ اتوکد محدوده بود، با انتقال داده ها به محیط arc gis 9.3، این پایگاه به صورت لایه های مجزا آمادۀ بهره برداری شد. در گام بعد لایۀ اورلی حاصل از عوامل مؤثر در مکان گزینی اماکن ورزشی و لایۀ تیسن که حوزۀ نفوذ اماکن ورزشی موجود در محدوده را مشخص می کرد همپوشانی اشتراکی شدند و نقشۀ نهایی حاصل شد. از آنجا که محدودۀ معرفی­شده با ارزش زیاد در این پژوهش (940 هکتار معادل %37 از کل محدوده)، مانند بسیاری از پژوهش هایی که با هدف مکان­گزینی انجام می­شوند، اراضی بسیار گسترده ای را شامل می شد، از روش کمینه کردن تفاوت بیشینه و کمینۀ انحراف معیار لایه های سطحی تیسنی به منظور به حداقل رساندن این اراضی استفاده شد. با استفاده از این روش مشکل اراضی گسترده ای که گروه تحقیقاتی پس از تهیۀ نقشۀ نهایی و به­منظور انتخاب دقیق مکان مورد نظر مجبور به برداشت میدانی از آن ها بودند به کمترین میزان رسید و همچنین امکان برنامه­ریزی برای ساخت چند مکان ورزشی به­صورت متوالی نیز به­وجود آمد.